روايه مكتمله بقلم مارينا عبود

من البلكونه ودخل بلكونه أوضته 
ندى بغيظعااا قليل ادب وطلعت
___________________
عند البحر
حمزه أخد ميسره وراحوا عند البحر
حمزه اول ما عرفت ب مرضى مقدرتش اواجهك مقدرتش اجى واقولك كنت خاېف عليكى مكنتش حابب تشوفينى وانا كده علشان مكنتش ضامن هعيش بعد العمليه ولا لا علشان كده اخترت انى ابعد وبالرغم انى كنت فاقد الامل بس كنت بحاول علشانك
ميسره بدموع للدرجادى معندكش ثقه فيه للدرجه ديه مليش لازمه فى حياتك
حمزه بحزنعلشان خاطرى افهمى مكنتش هقدر اشوف وجعك ولا دموعك عليه مكنشى عندى حل تانى كنت بتابع اخبارك من عاصم
ميسره پصدمهعاصم ي يعنى عاصم عارف
حمزهايوه وانا طلبت منه ميقولكيش حاجه هو رفض وكان هيقولك الحقيقه بس بعد إصرار منى وافق خصوصا انى كنت تعبان وقتها
ميسره قربت ووقفت قدامه وفضلت تضربه على صدره وهى بټعيطمكنشى لازم تبعد كنت هقف جنبك مكنتش هفكر اسيبك ليه عملت كده معقوله معندكش ثقه فيه وعدنا بعض نتشارك ف كل حاجه ليييه
حمزه شدها لحضنه وفضل يهديهاهششش كفايه كفايه علشان خاطرى انا اسف حقك عليه واسف على كل دمعه نزلت من عيونك بسببى انا اسفه واوعدك هعوضك ولله هعوضك عن كل حاجه وكل دمعه نزلت من عيونك علشانى
ميسره بالدلته الحضن وفضلت ټعيط وبعد وقت هديت وحمزه اخدها ووصلها البيت 
_______________________
فى صباح يوم جديد
زين قام وجهز نفسه لقه جدته وفرح بيضحكوا مع بعض
زين لنفسه امم واهى وصلت ست الحسن
وفاء بصت ل زين تعال يا ولد يا زين
زين بابتسامهصباح الفل يا ست الكل وميل يبوس ايدها بس هى مسكته من ودانه
زين ايييييه ف ايييييه
وفاء بغيظايه إللى انت عملته مع فرح ده هااا رايح تهددها فى المستشفى وتجبرها تيجى انا ربيتك على كده
زين بص ل فرح بغيظ وڠضب وفرح كانت بتبصلها بانتصار وشماته
زين بغيظولله ڠصب عنى هى إللى قلت ادبها وخلتنى اعمل كده
وفاءزين اعتزر ل فرح فورا
زين بعصبيه نعمممممم ده مستحيل
وفاء انت بتزعقلى يا زين
زين قرب وباس جبينهالا طبعنا مقدرش مش قصدى بس
وفاء بمقاطعهمبسش يا بشمهندس اعتزرلها والا هزعل منك وانت عارفنى
زين پغضب مكتوم وهو بيبص ل فرح بتوعد وبيجز على سنانهانا اسف يا دكتوره
فرح بانتصار امم ولا يهمك انا سامحتك بس علشان خاطر فوفا حبيبتى
وفاء بحبقلبى خلاص بقاا وافقى تقعدى معايا
فرح بحب حاضر موافقه
زين لنفسه دنا هطلع عين اهلك بقاا انا زين الهلالى اعتزر ل حته دكتوره زيك طيييب
وفاءيلاه يا زين علشان نفطر وانتى كمان يا فرح
فرح بابتسامه لا شكرا انا مش عاوزه
زين بضيقاحسن برضوا
فرح بصتله بغيظ
وفاء بابتسامهطب علشان خاطرى
فرححاضر
وفاء وزين وفرح قعدوا يفطرو وزين وفرح فضلوا يبصوا لبعض پغضب انا الجده وفاء ف كانت ملاحظه نظراتهم لبعض وقررت انها تقربهم من بعض اكتر 
______________________
فى شقه حسناء
حسناء جهزت نفسها وكانت طالعه بس حالها تليفون ردت ووصلها خبر انه عاصم عمل حاډثه وووقع منها التليفون
حسناء پصدمهلا لا اكيد مستحيل
حسناء اخدت تليفونها من الأرض وحاجتها
وطلعت بسرعه على المستشفى
بعد وقت فى المستشفى
حسناء پخوف ودموعخ خالد عاصم فين
خالد اهدى يا دكتوره عاصم كويس الحمد لله
الاصابه كانت سطحيه متخفيش
حسناء بدموعطب هو ف اى غرفه
خالد غرفه 202
حسناء مشيت بسرعه وطلعت الاوضه فتحت الباب وكان عاصم نايم
حسناء دخلت وقعدت على حافه السرير ع عاصم 
عاصم اول ما سمع صوتها فتح عنيه
حسناء بدموعا انت كويس فيك ايه
عاصم بحزن انا كويس متخفيش بس امسحى دموعك ديه
حسناء فضلت ټعيط بهستريا واترمت فى حضنه وعاصم فضل مصډوم
_____________________
فى فيلا الهلالى
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه
فرحعااااااااااا
فرح_الزين 
بقلمى مارينا عبود 
67
part6
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه اتكعبلت وكانت هتوقع
فرح عااااا
زين قرب ومسكها قبل ما توقع
زين بسخريهايه يا دكتوره مش تفتحى
فرح بغيظشكرا
زين ابتسم وسابها ومشى
فرح ضړبت برجلها على الأرض بغيظ عاااا بنادم مغرور وراحت ل اوضه الجده وفاء
______________________
فى المستشفى
حسناء فضلت ټعيط واترمت فى حضنه وعاصم فضل مصډوم
حسناء بدموعانا بحبك اووى يا عاصم متسبنيش 
عاصم طلعها من حضنه وبصلها بفرحه وعيون لامعه بالدموعقولتى ايييييه
حسناء بدموع وخجلبحبك
حسناء

بدموع انا اسفه متزعلش منى انا عارفه انى زودتها عليك اووىواعرفى انى مستحيل اسيبك يا حسناء او اذيكى ف يوم انتى متعرفيش انا بحبك قد ايه
حسناء بحب وانا كمان بحبك
عاصم بضحك ياااه ياريت كنت عملت حاډثه من زمان
حسناء ضحكت ايه عمل فيك كده
عاصم بضحككنت طالع متعصب منك وماشى بالعربيه وخبط ف عربيه تانى
حسناء كانت هتتكلم بس قاطعها دخول ميسره وحمزه
عاصم بفرحهحمزه انتوا
حمزه بضحكاااه رجعنا
عاصم بضحك اليوم ده ناقصه فرح
ميسره بغيظدنا هطلع عين اهلك يا عاصم
عاصم ببراءهالاه وانا مالى يا لمبى الحيوان ده هو إللى قلى مقولكيش
حسناء انا مش فاهمه حاجه ما تفهمونى
ميسرهانا هقولك إللى حصل انه 
حسناء ازاى ده كله يحصل معاك يا حمزه وتخبى علينا
حمزه بحزن اسف مكنشى قصدى تزعلوا منى
حسناء بابتسامهولا يهمك المهم انك بخير وأنه ربنا جمعكم من تانى
حمزه بص ل ميسره وابتسم
عاصم طب بقولك ايه انا قررت اتجوز حسناء بعد يومين
حسناء پصدمه اييييه
عاصم بضحكلا منتى لو فاكره انى هسيبك بعد السنين ديه تبقى عبيطه
حسناء بغيظانا عبيطه
عاصم قرب وهمس فى اذنها امم بس واخده قلبى
حسناء ابتسمت بخجل
حمزه بضحكاشطاا وانا هعمل فرحى معاك
عاصم بضحك موافق وبدل الفرح اتنين
حسناءاحم انا هكلم فرح واطمن عليها
عاصم بابتسامهماشى
حسناء طلعت وكلمت فرح 
______________________
فى فيلا الهلالى
فرح فضلت تتنطنط زى الأطفالهياااااا واخيرررا 
زين كان واقف ومربع ايديه ومركز معاها
فرح بفرحه هههه خلاص هخلص شغل وهاجى بسرعه
حسناء بحبماشى يا حبيبتى متتاخريش
فرححاضر وقفلت وكانت ماشيه خبطت فى زين
فرح ېخرب بيتك انت بتطلع منين
زين الاه وانا مالى انتى إللى ماشيه تلفى فى الفيلا وعامله زى الطفل التايه
فرح بغيظمش هرد عليك علشان فرحانه دلوقتى ولو اتخانقت معاك يومى كله هيبوظ وسابته ومشيت
زين ديه دكتوره ازاى مش عارف
فرح من خلفهزى الناس ياهبل
زين پصدمه اهبل طب وحيات امك منا سايبك وطلع يجرى ورها
فرح جريت وراحت اوضه وفاء
وفاء بخضهفرح مالك يا بنتى
فرحعااا الحقينى ابنك المچنون هياكلنى
وفاء بضحك انتى عملتى ايه
فرح ببراءه انا معملتش حاجه بس قولتله انه هو اهبل غلطت انا
زين جه من وراها ومسكها من قفاها انا اهبل
فرح عاااااا سبنى
زين دنا هطلع عين اهلك
وفاء بضحكبس بقااا انتوا الاتنين انتوا فاكرين نفسكم صغيرين
فرح يا فوفا ما ابنك إللى قليل ادب
زين بعصبيه اقسم بالله كلمه كمان وھدفنك مكانك يا شبر ونص انتى
فرح انا مش شبر ونص انت إللى طويل واهبل وعامل زى عمود النور ههههههههه
زين بغيظيعنى انتى مش شبر ونص
فرح بغرورلا طبعنا دنا قمر
زين بقرف داهيه
فرح باستفزاز تاخدك انشالله
زين بعصبيههقطعهولك لسانك اللى متبرى منك ده
وفاء بضحكزين خلاص بقاا سيبها
زين يعنى عاجبك قله ادبها
فرح انا مش قليله ادب انت إللى حيوان ومتربتش
زين بعصبيهاتفضلى يعنى من بين كل الدكاتره ملقتيش غير الحماره ديه
فرح باستفزاز بس يا شاطر عيب
زين مسك المخده وضربها بيهابنادمه براس كلبه
فرح باستفزاز انا مش عارفه انا مضايقاك ليه دنا حته كيوت وهاديه
زين بصلها بسخريهههههههه ده مين ديه انتى يا شيخه اتنيلى بطولك ده
فرح ماله طولى مش احسن منك وانت عمود نور مطفى كده
وفاء كانت مېته ضحككك عليهم
زين زقها وقعها على السريرأمشى يا شاطره كان يوم