رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيدعبدربه

ونعم الوكيل . بعد كدة اخدت شنطتى و نزلت وكانت نظرات الجميع عليا . قلتلهم حسبي الله ونعم الوكيل فى الى ظلمنى مش هقول اكتر من كدة . كانت نظرات. مرات
عمى وصفية كلها شماتة . مشيت. وكنت بسحب رجلى من على الارض بالعافية .خلاص مش هشوف عبدالله تانى خلاص سابنى خالص راح حب عمرى كنت ماشية
ومش عارفة هروح فين. ولا اعمل ايه هروح لاختى طيب وجوزها. واهل جوزها هيقولوا ايه .لا مش عاوزة اخرب عليها لحد ما قررت اروح بيت ابويا الى مقفول من سنين واقعد فيه. واشتغل و اصرف على نفسى. فتحت البيت و نضفته كويس وعشت فيه وكنت كل ما اصلى ادعى ربنا يشفى عبدالله من السحر بتاعهم و يرد ليا حقى .
مكنتش اضيع. فرض ربنا إلا و ادعى ربنا. مر شهر على طلاقنا . كنت كل يوم بټعذب اكتر من فراق عبدالله اما عبدالله كان كل يوم يفكر بينه. وبين نفسه فيا حاسس ان فيه
حاجة نقصاه مش لقيها فى صفية او غيرها حس بيا و بغيابى وكان كتير يلوم نفسه انه اتسرع. فى طلاقى لكن يفتكر انى كنت عاوزة اموت ابنه كان يزغل اووى . بس الغريبة ان بطنه مبقتش توجعه زى الاول لحد ما قرر انه يزور واحد راقى شرعى
يعرفه. فى بلد تانى كان صديقه زمان . راح عبد الله لصاحبه وحكى ليه كل حاجة 
زعل صاحبه. وقاله. ليه مجتش من زمان ليه تطلق انسانة زى دىحرام عليك عبدالله طيب انا كدة عندى حاجة ! الراقى الشرعى ايوة طبعا احنا هنقرأ عليك قرأن ونشوف . وربنا هو الشافى . بالفعل قعد الراقي يقراء عليه الرقية الشرعية و يشربه ماء عليه قرأن لدرجة عبدالله بعد ساعة تقيىء و رجع ډم الراقى الشرعى الف مبروك الحمد الله انت بقيت كويس . ربنا رحيم. وكريم يا عبدالله.
عبد الله كان عندى ايه. ومين الى عملى كدة . الراقى الشرعى كنت تعبان. مش مهم نوع المړض ايه المهم اننا بفضل الله
ثم كتابه