رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيدعبدربه
على اوضتى وكان الشرار فى عنيه عبدالله انتى ازاى تحطى الملح فى الينسون للبيبى ازاى . انا عبدالله انت مصدقهم معقولة ! عبد الله حد دخل المطبخ
غيرك ! انا لا مشفتش حد بس والله والله ما عملت كدة ابدا انت عارفنى . عبدالله يظهر انى مكنتش عارفك كويس وخدعتينى بطيبتك لكن ربنا كشفك و فضحك. انا بتقولى انا الكلام. دة يا عبدالله . عبدالله ايوة انتى يا ساهية وانتى وراكى داهية انا كان
فى كل الى ظلمونى وافتروا عليا لكن انا عارفة إن ربنا كبير اووى. و ميحبش الظلم وربنا يرجعلى حقى عبدالله كفاية بقا تمثيل مبقتش اكل من الكلام دة . انتى خلاص
ترجعنى. لا. ولا هقولك ان كل دة كان كڈب وافتراء عليا وانى اتظلمت كتير علشانك انت صبرت . و اتحملت علشان بحبك . لكن هقولك كلمتين يمكن ينفعوك بعد كدة . عبدالله كلمتين ! كلمتين ايه. انا قبل ما تتعب لما كنا بناكل. وطلبت منى شاى وجيت اقوم اعمله صفية قالت لا خليكى هعمله. انا دخلت عليها المطبخ كانت عاوزة
لكن فكر فى كلامه كويس وشوف بطنك بټوجعك. وانت معايا ليه !! ليه. انا. بس . عبدالله انتى كمان هتفترى على صفية و تتهميها بحاجة كفر زى دى. يلا امشي من هنا مشفش وشك . لمېت هدومى. وكانت الدنيا سودة فى وشي مكنتش شايفة قدامى . حسبي الله
